تهیۀ ژل آنتی‌سلولیت آمینوفیلین و بررسی اثر جذب‌افزایی دی_لیمونن و اتانول بر میزان جذب پوستی دارو در مدل پوست مار

زمینه و هدف: هدف از این مطالعه، تهیۀ ژل­های آمینوفیلین و بررسی اثر اتانول و دی-لیمونن بر افزایش جذب پوستی دارو از پوست مار می­باشد. روش بررسی: ژل آمینوفیلین 2 درصد با استفاده از تئوفیلین و اتیلن دی­امین به­عنوان مواد تشکیل­دهندۀ آمینوفیلین و هیدروکسی پروپیل متیل سلولز F4M و پروپیلن گلیکول به­ترتیب به­عنوان عوامل ژل­کننده و کمک حلال تهیه گردید. اتانول یا دی-لیمونن 5 درصد به فرمولاسیون اضافه گردید. اثر این افزاینده­های جذب بر پارامترهای عبورپذیری دارو شامل سرعت دیفوزیون(J)، ضریب نفوذپذیری (Kp) و فاکتور جذب­افزایی(EF) از غشای پلیمری و پوست مار مورد بررسی قرار گرفت. یافته­ها: هر دو جذب­افزا به­طور معناداری (05/0>P) سبب افزایش جذب آمینوفیلین از پوست مار گردیدند، اما این دو ماده سبب کاهش عبورپذیری دارو از غشای پلیمری شدند. افزایش جذب پوستی توسط دی–لیمونن (02/0±91/2=EF) برای آمینوفیلین که یک داروی هیدروفیل است نسبت به اتانل 60 درصد (05/1±61/6= EF) به­طور معناداری کمتر بود(05/0P<). دی-لیمونن و اتانول هر دو اثر جذب­افزایی پوستی خود را با یک زمان تأخیر ایجاد نمودند. نتیجه­گیری: دی-لیمونن و اتانول هر دو قادر به افزایش جذب آمینوفیلین از پوست مار هستند. با توجه به اثر کاهندۀ آنها در سرعت عبور دارو از غشای سلولزی، قدرت جذب­افزایی این دو ماده را می­توان به تغییر وابسته به زمان در ساختمان لایۀ شاخی پوست و کاهش مقاومت آن نسبت داد.